تفاوت کپسول آتش نشانی پودری و CO2
- مقالات فنی
- سه شنبه 15 شهریور 1401
- 0 نظر
آتش حاصل واکنشی شیمیایی است که در حضور سوخت، اکسیژن و گرما که به مثلث آتش معروف هستند، به وجود می‌آید. با توجه به این که انواع مختلفی از سوخت وجود دارد و ممکن است هر کدام واکنشی متفاوت داشته باشند، انواعی از آتش سوزی در حضور این سوخت ها رخ دهد که هر کدام در دسته های متفاوتی طبقه بندی می‌شوند؛ درنتیجه نحوه‌ی پاسخ به آتش گرفتگی از هر دسته متفاوت است و کپسول های آتش نشانی و مواد متنوعی مانند فوم آتش نشانی یا کف آتش نشانی، گاز کربن دی اکسید، مواد هالوژنه و ... برای خاموش کردن انواع آتش به کار گرفته می شوند. شناخت انواع کپسول های آتش نشانی، آگاهی از کاربرد هر کپسول و تفاوت میان کپسول های آتش نشانی، امری ضروری برای پاسخ صحیح به آتش گرفتگی است. کپسول های آتش نشانی می توانند شامل کپسول آتش نشانی فوم، آب و گاز، CO2 و پودری باشند. در این مقاله به معرفی کپسول آتش نشانی پودری و CO2 و تفاوت کپسول آتش نشانی پودری و CO2 می پردازیم.
کپسول آتش نشانی CO2
کپسول آتش نشانی CO2 حاوی گاز کربن دی اکسید می باشد. این نوع کپسول می تواند در خاموش کردن انواع آتش از جمله آتش سوزی های کلاس A، B و C به کار گرفته شود و مزایای متعددی دارد. از کاربرد های کپسول آتش نشانی CO2 می‌توان به خاموش کردن آتش حاصل از مواد کربن دار، مایعات قابل اشتعال مانند بنزین، رنگ و نفت و همچنین آتش گرفتگی لوازم برقی اشاره کرد. گاز کربن دی اکسید خارج شده از این کپسول با حذف کردن اکسیژن از مثلث آتش، به اصطلاح آتش را خفه می‌کند و مانع از گسترش آن می‌شود؛ این گاز همچنین دمای قسمت آتش گرفته را پایین می‌آورد چراکه در هنگام خروج از کپسول بسیار سرد است. از مزایای استفاده از گاز کربن دی اکسید می‌توان به پایداری شیمیایی آن اشاره کرد که باعث حفظ کیفیت آن در طول زمان می‌شود. همچنین خاموش کننده ای ارزان بوده و در ایران قابل دسترسی است. این ماده غیر سمی و غیر خورنده و عایق الکتریکی است، در نتیجه می‌توان بدون هیچ خطری از آن در آتش سوزی های الکتریکی استفاده کرد و نگران آسیب رسیدن به تجهیزات نبود. کربن دی اکسید تنها ماده‌ی خاموش کننده گازی شکل مناسب برای آتش سوزی های گسترده و با کاربرد موضعی است و به تمام قسمت های آتش گرفته نفوذ می‌کند، در حالی که فوم آتش نشانی و آب چنین قابلیتی ندارند.
کپسول آتش نشانی پودری (پودر و گاز)
این کپسول آتش نشانی می‌تواند با انواع مختلفی از پودر های قابل استفاده در آتش سوزی پر شود که این پودر ها با استفاده از فشار گاز به بیرون پاشیده می‌شوند. پودرهای قابل استفاده در این کپسول ها در دو دسته طبقه بندی می‌شوند: پودرهای آتش نشانی شیمیایی و پودر خشک؛ پودر آتش نشانی شیمیایی از ترکیب مواد شیمیایی و موادی که از به هم چسبیدن پودر ها جلوگیری می‌کنند تشکیل می‌شود. هر کدام از انواع پودرها برای مهار انواع خاصی از آتش سوزی مناسب هستند؛ به طور مثال پودرهای بی کربنات سدیم (جوش شیرین)، بی کربنات پتاسیم و کلرید پتاسیم برای آتش سوزی حاصل از مایعات و گازهای قابل اشتعال و تجهیزات الکتریکی مناسب هستند در حالی که پودر آمونیوم فسفات برای خاموش کردن آتش حاصل از مواد جامد نیز مناسب است. پودر خشک با پودر های شیمیایی متفاوت بوده و تنها برای مقابله با آتش گرفتگی فلزات قابل اشتعال مانند منیزیم و تیتانیوم مناسب است.
تفاوت کپسول آتش نشانی پودری و CO2
با توجه به ویژگی‌های کپسول های آتش نشانی پودری و CO2 که پیشتر به آن‌ها اشاره شد، این کپسول ها برای خاموش کردن انواع آتش مناسب هستند اما تفاوت هایی نیز با یکدیگر دارند. در حالی که کپسول آتش نشانی پودری برای خاموش کردن آتش حاصل از فلزات، کاغذ، چوب و منسوجات مناسب است، از کپسول آتش نشانی CO2 نمی‌توان در آتش سوزی حاصل از این مواد استفاده کرد. کپسول های آتش نشانی پودری برای استفاده در فضای بسته مناسب نیستند چراکه استنشاق پودر خارج شده از کپسول می‌تواند منجر به خفگی شود. همچنین استفاده از کپسول آتش نشانی پودری منجر به تولید پسماند می‌شود که تمیز کردن آن دشوار است اما کربن دی اکسید رسوب یا پسماندی ایجاد نمی‌کند و تمیز و خشک است. این دو کپسول در شیوه‌ی مهار آتش نیز متفاوت اند؛ کپسول آتش نشانی پودری با ایجاد سدی بین سوخت و اکسیژن آتش را خاموش می‌کند اما کپسول آتش نشانی CO2 با جابه‌جا کردن اکسیژن این عمل را انجام می‌دهد. همچنین کپسول آتش نشانی پودری و CO2 از لحاظ رنگ کپسول نیز تفاوت دارند، به طوری که کپسول آتش نشانی پودری با نواری آبی و کپسول آتش نشانی CO2 با نواری مشکی شناخته می‌شود.