کپسول‌های آتش نشانی استاندارد

کپسول‌های آتش نشانی استاندارد
کپسول آتش نشانی یکی از ابزارهایی است که برای مقابله با آتش سوزی استفاده می‌شود. این دستگاه انواع مختلفی از لحاظ محتوا دارد به طوری که با استفاده از هر یک از انواع کپسول آتش نشانی بتوان نوع خاصی از آتش را مهار کرد. اما این دستگاه نیز مانند هر دستگاه دیگری باید بر طبق استانداردهایی ساخته شود که رعایت آن‌ها کارایی محصول را افزایش و احتمال خطا و خطرات ناشی از آن را کاهش می‌دهد. در این مقاله شما را با ویژگی‌های کپسول‌های آتش نشانی استاندارد آشنا می‌کنیم.

کپسول‌های آتش نسانی استاندارد
در هنگام ساخت کپسول‌های آتش نشانی باید مواردی را در نظر گرفت که یکی از این موارد قدرت پرتاب کپسول است. با توجه به اینکه هنگام اطفاء حریق با استفاده از کپسول آتش نشانی باید فاصله ای مناسب بین آتش و فرد وجود داشته باشد، کپسول های آتش نشانی استاندارد باید قدرت پرتاب مناسبی داشته باشند که حداقل آن 2 متر و حداکثر آن 7 متر می‌باشد. بنابراین برای تخلیه مواد داخل کپسول آتش نشانی باید یک عامل فشار جهت پرتاب این مواد درون سیلندر‌ها وجود داشته باشد؛ این عامل فشار می‌تواند گازی بی اثر مانند نیتروژن (N2) در سیلندر یا گاز کربن دی اکسید (CO2) در کارتریج باشد. بدین ترتیب جهت اطمینان از وجود فشار مورد نیاز در کپسول آتش نشانی باید روش هایی را برای اندازه گیری آن به کار گرفت که یکی از این روش ها وزن کردن کارتریج کپسول آتش نشانی به صورت جداگانه است؛ اگر بیش از 10% از وزن گاز تخلیه شده باشد باید آن را شارژ کرد. روش دیگر توجه به فشار سنجی است که بر روی سیلندر قرار دارد و فشار درون آن را نشان می‌دهد؛ اگر عقربه‌ی فشار سنج در ناحیه‌ی سبز باشد به این معناست که فشار آن مناسب است اما اگر عقربه در ناحیه‌ی قرمز باشد فشار مناسب نمی‌باشد. در انواعی از کپسول‌های آتش نشانی فشار مورد نیاز از گاز تولید شده در اثر واکش شیمیایی دو ماده موجود در سیلندر حاصل می‌شود؛ روش اطمینان از ایجاد فشار کافی در این نوع کپسول آتش نشانی ترکیب مواد موجود در سیلندر با یکدیگر و اندازه گیری مقدار گاز تولید شده از این واکنش است.

عامل تعیین کننده دیگر در استاندارد بودن کپسول‌ آتش نشانی زمان تخلیه‌ی محتوای آن است. زمان تخلیه در کپسول های آتش نشانی بین 8 ثانیه تا 60 ثانیه متغیر است و این زمان به نوع محتوای کپسول آتش نشانی، وزن و حجم آن‌ها بستگی دارد. درصد تخلیه مواد کپسول‌های آتش نشانی استاندارد در حالت شارژ کامل با توجه به نوع کپسول متغیر می‌باشد که در کپسول های محتوی آب، فوم آتش نشانی یا کف آتش نشانی، کربن دی اکسید و مواد هالوژنه 95% و در کپسول های آتش نشانی پودری 85% می‌باشد.

ضخامت بدنه‌ی کارتریج نیز عامل مهمی در استاندارد بودن کپسول آتش نشانی است، زیرا خوردگی یا زنگ زدگی این بدنه‌ی فلزی می‌تواند خطرناک باشد. بنابراین جهت پیشگیری از زنگ زدگی می‌توان از روش هایی مانند پوشاندن بدنه‌ی فلزی با ماده ای ضد زنگ یا روکش پلاستیکی یا به کار بردن فلزات ضد زنگ استفاده کرد. بدنه‌ی کپسول آتش نشانی باید مقاومت مناسبی در برابر فشار داشته باشد، درنتیجه آزمایش‌هایی برای اطمینان از مقاومت بدنه‌ی کپسول در هنگام ساخت انجام می‌شود.

آزمایش‌های دوره‌ای
علاوه بر رعایت استاندارد های لازم در هنگام ساخت کپسول‌های آتش نشانی، مصرف کننده‌ یا سازنده‌ی کپسول های آتش نشانی باید آزمایش هایی را برای اطمینان از سلامت کپسول‌ها به صورت دوره ای انجام دهند. با توجه به شرایط آب و هوایی در مناطق مختلف باید هر یک تا سه ماه یک بار بازدیدی از کپسول‌ها انجام شود تا از مواردی مانند عدم کاهش فشار کپسول، سلامت نازل و پلمپ اطمینان حاصل شود. همچنین برای اطمینان از کارکرد محتوای کپسول باید آزمایشی بر روی آتش تمرینی به صورت سالانه انجام شود. جهت اطمینان از مقاومت بدنه‌ی کپسول در برابر فشار نیز باید هر دو سال یک بار کپسول مورد آزمایش هیدرواستاتیک قرار گیرد.

نظر شما

large desktopdesktoptabletphone